تأثیر تمرین هوازی متوسط با مصرف ویتامین E بر ظرفیت ضد اکسایشی تام پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب عضلانی دانشجویان پسر فعال

زمینه و هدف: تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود موثر عملکرد ورزشی، آماده سازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیب دیدگی افراد فعال است. اما امروزه تاثیر نوع و شدت فعالیت­های بدنی با مصرف مکمل­های برون زا بر میزان فعالیت رادیکال­های آزاد و شاخص­های استرس اکسایشی به خوبی شناخته نشده است. لذا هدف این تحقیق بررسی تأثیر تمرین هوازی متوسط با مصرف ویتامین E بر ظرفیت ضداکسایشی تام، پاسخ­های پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب عضلانی دانشجویان پسر فعال است. مواد و روش­ها: بدین منظور 45 نفر دانشجوی پسر سالم فعال(با میانگین سن 9/1                         04/23 سال، قد 65/5 98/172 سانتی متر، وزن 58/5 13/70 کیلوگرم) به صورت تصادفی ساده انتخاب و در سه گروه 15 نفری؛ گروه تمرین – دارو­نما، تمرین – مکمل و کنترل – دارو­نما قرار گرفتند. برنامه­ی تمرین هوازی متوسط(­3 جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه با 60 تا 65 درصدHRmax) با مصرف ویتامین E به مدت 8 هفته به مرحله اجرا درآمد. نمونه­های خونی در دو مرحله، 24 ساعت قبل از آغاز تمرین و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، در حالت ناشتایی شبانه از ورید بازویی گرفته و ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC)، کراتین کیناز (CK)، مالوندی آلدئید (MDA) و پروتئین کربونیل شده (CP) اندازه­گیری شد. برای بررسی اختلاف میانگین گروه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0p <  استفاده شد. یافته­ها: نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که TAC افزایش معنی­دار، CP و MDA کاهش معنی­دار در گروه تمرین- مکمل نسبت به گروه های تمرین-دارونما و کنترل- دارونما داشته است (05/0p<  ). بعلاوه، کاهش معنی داری در CK گروه تمرین- مکمل نسبت به گروه کنترل-دارونما مشاهده گردید(05/0p بحث و نتیجه­گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات هوازی متوسط با مصرف ویتامین E در مقایسه با تمرینات هوازی متوسط باعث کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، آسیب عضلانی و بهبود دفاع ضداکسایشی می­گردد.